Racibórz: Przedsiębiorstwo Robót Drogowych sprzedaje węgiel. Po cenach rynkowych i dzięki pomocy spółdzielni rolniczej

Miejska spółka z Raciborza – Przedsiębiorstwo Robót Drogowych dzięki pomocy i wsparciu Spółdzielni Usług Rolniczych i Środowiskowych w Raciborzu, rozpoczęła sprzedaż węgla, na terenie swojej bazy przy ul. Adamczyka na Płoni. I chociaż w świat poszła informacja, że to miejski skład paliwa, to tak naprawdę sprzedawany jest tam węgiel należący do SURIŚ i to po cenach rynkowych. Węgla, który zgodnie z rządowymi zapowiedziami miałby być sprzedawany po około 2 tysiące złotych, jeszcze w punkcie nie ma. Prace legislacyjne nad przepisami pozwalającymi samorządom handlować węglem jeszcze trwają.

- PRG otrzymało polecenie, by uruchomili skład węgla. My sprzedażą surowca zajmujemy się od 30 lat, więc spółka miejska „dogadała się” z nami i to pozwoliło nam uruchomić sprzedaż w ich punkcie – mówi nam Gerard Bula, prezes SURIŚ w Raciborzu.
Dzięki spółdzielni w sprzedaży jest węgiel krajowy i pochodzący z importu – z Kazachstanu czy Kolumbii. - Ale mamy też nasz orzech z Halemby za 2950 złotych – mówi nam Gerard Bula. W sprzedaży jest także ekogroszek Silesia oraz kilka odmian węgla zagranicznego. I tak za orzech z Kazachstanu trzeba dać ok. 2950 zł za tonę.

Wszystkie ceny obowiązujące w składzie są jednaj cenami rynkowymi. Nie ma – póki co - mowy o sprzedaży węgla za 2 tysiące złotych. - A na ten węgiel ludzie czekają. Obecnie sprzedajemy śladowe ilości węgla każdego dnia. Jak sprzedamy trzy tony to jest dobrze. Ludzie dzwonią, pytają, ale interesuje ich ten węgiel za 2 tysiące. Ten, którego jeszcze nie mamy i chcą go teraz, natychmiast, nikt nie chce czekać – słyszymy w spółdzielni.

W czwartek Sejm będzie głosować nad projektami ustaw wprowadzającymi maksymalną cenę energii oraz zakładającymi sprzedaż tańszego węgla przez samorządy. Zgodnie z proponowanymi przepisami gminy, spółki gminne i związki gminne będą mogły kupować węgiel od importerów po 1,5 tys. zł za tonę, by następnie sprzedawać go mieszkańcom po nie więcej niż 2 tys. zł za tonę. Jak wyjaśnia rząd, różnica w postaci 500 zł za tonę, to środki na pokrycie kosztów dystrybucji węgla przez gminy, np. koszty transportu.