Święta z dawnych lat w Raciborzu

Wysyłanie świątecznych kartek jest tradycją starą jak… poczta. - Ale życzenia w okresie przesilenia słonecznego, w czasie najkrótszych dni zimy, składano sobie już w czasach rzymskich - mówi Julita Ćwikła, etnograf z raciborskiego muzeum. - Choć świętowano wówczas nie Boże Narodzenia, a Saturna - mówi, dodając, że kościół nałożył na pogańskie obrzędy swoje. Zresztą choinka, bez której dziś nie wyobrażamy sobie świąt, przyszła do nas dopiero w drugiej połowie XVIII wieku z Niemiec .

- Wcześniej nie było jej w żadnym śląskim domu, a w Królestwie Polskim była ona nawet odrzucana, odbierana jako próba germanizacji - mówi Ćwikła. Na pocztówkach wysłanych w latach 30 do Kornowaca widać jeszcze prawdziwe płonące świeczki. - Dbano, by nie zgasły podczas Wigilii, bo wówczas wierzono, że ktoś nie doczeka następnych świąt - mówi Ćwikła. Zamiast kolorowych bombek (które pojawiły się w domach mieszczańskich w XIX w.) na choinkach wieszano - orzechy, które miały przynieść dobre zdrowie, cukierki - dostatek, jabłka rajskie - urodzaj.

- Magii było więcej. Wierzono, że gdy w wigilijny dzień jako pierwsza do domu przyjdzie kobieta, przyszły rok będzie pechowy. W ogóle mówiło się" jaka wigilia taki cały rok", dlatego przede wszystkim dzieci musiały unikać bury, by potem nie być karcone - dodaje. Oczywiście też czekały na prezenty - dawniej lalki i drewniane końskie zaprzęgi (bo aut nie było), które na Śląsku przynosi "Dzieciątko".

Pocztówki pochodzą z Muzeum w Raciborzu