To kawał wrocławskiej historii. Dawna fabryka papieru świeci pustkami.

Zakrzowskie Zakłady Wyrobów Papierniczych, istniejące od połowy XIX wieku, obecnie stanowią ruiny. Pomimo swojego opłakanego stanu, zachowały się kluczowe budynki oraz charakterystyczny komin przemysłowy. To, co kiedyś było kwitnącym centrum produkcji papieru, dziś jest cichym świadkiem przeszłości, kryjącym w sobie historie i sekrety, które warto odkryć.

Historia fabryki zaczyna się w pierwszej połowie XIX wieku, kiedy to właściciel młyna wodnego na rzece Dobra, Hartmann, otworzył mały zakład produkujący papier czerpany. W 1851 roku zakład został kupiony przez Heinricha von Korna, pochodzącego ze znanej wrocławskiej rodziny księgarzy. Przekształcenie młyna papierniczego w przedsiębiorstwo przemysłowe w 1858 roku było początkiem dynamicznego rozwoju. Zainstalowanie licznych maszyn, z których wiele napędzał nurt Dobrej, pozwoliło na szybką ekspansję. Zakład szybko stał się największą wytwórnią papieru na Dolnym Śląsku, słynąc przede wszystkim z produkcji tapet i zatrudniając 120 pracowników.

Na terenie zakładu do dziś zachowały się stacja energetyczna, hale produkcyjne, kotłownia oraz komin, stanowiące nieme świadectwa dawnej świetności.

Światowy kryzys gospodarczy w 1929 roku zaznaczył początek końca dla zakładów. Rodzina von Korn, dotknięta problemami finansowymi, zmuszona była przekazać fabrykę w ręce firmy Ewalda Schoellera. Mimo że fabryka przetrwała wojnę, zniszczenia były ogromne. Sowieci wywieźli prawie całe wyposażenie, co oznaczało koniec produkcji papieru, tapet i działalności drukarskiej. W 1946 roku, na krótko, działalność wznowiły Wrocławskie Zakłady Wyrobów Papierowych - Fabryka Kartonażu Zakrzów, jednak już w 1952 roku firma została przeniesiona do Chojnowa. Budynki po zlikwidowanej papierni przejęły Zakłady Metalowe Zakrzów, dzisiejszy Polar S.A.

Opuszczona fabryka papieru na Zakrzowie jest jak z innego świata. Miejsce to, choć opuszczone i niszczejące, kryje w sobie niezwykłą historię przemysłowego rozwoju Wrocławia. Stanowi też przypomnienie o tym, jak szybko zmienia się świat i jak łatwo zapomina się o miejscach, które kiedyś były świadkami ważnych wydarzeń gospodarczych i społecznych. Dzięki zdjęciom i relacjom możemy choć na chwilę przenieść się do tego tajemniczego świata i odkryć jego sekrety.

Dzisiaj, choć wstęp na teren fabryki jest zabroniony, dzięki fotografii i badaniom historycznym, możemy docenić jej wartość i znaczenie. To, co pozostało z zakładów, jest ważnym elementem dziedzictwa kulturowego Wrocławia i świadectwem przemian, które przeszło miasto. Ochrona takich miejsc i zachowanie ich historii jest kluczowe dla przyszłych pokoleń, które będą chciały zrozumieć przeszłość swojego miasta.

Zobacz też: