Radni Raciborza mają głos - Ryszard Frączek o konieczności upamiętnienia wybitnych postaci

Zwracam się z uprzejmą prośbą o zlokalizowanie na Cmentarzu Jeruzalem grobów ks. Franciszka Gzika i Edwarda Wende, oraz o wykonanie skromnych nagrobków upamiętniających te wybitne dla Ziemi Raciborskiej postaci.
Ks. Franciszek Gzik, ofiara terroru stalinowskiego zamordowany w wieku 37 lat 14 czerwca 1951 w raciborskim UB. Ks. Franciszek został odznaczony pośmiertnie w 1996 roku przez Prezydenta RP – Lecha Wałęsę. Jego krzyż jeszcze kilka lat temu leżał w chaszczach raciborskiego cmentarza za pomnikiem - Pomordowani w więzieniu raciborskim przez gestapo w latach 1942-1944

Edward Wende oficer szwadronu kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza. W roku 1939 zesłany na Kamczatkę, gdzie noc trawa 10 miesięcy, dzień pozostałe dwa, a temperatury ujemne dochodzą do 60 stopni. Po 22 latach pracy w kopalni złota, trafia do Raciborza. Tu żyje w małym mieszkanku w okolicach Rynku. Pochowany urzędowo prawdopodobnie prze raciborski OPS, bez księdza i należnych honorów. Grób Edwarda Wende znajduje się w końcowej części cmentarza w sektorze przeznaczonych dla ludzi ubogich.
Ponadto proszę o powołanie jednostki, zespołu itp. Przy Urzędzie, Muzeum itp. który zająłby się upamiętnieniem takich postaci, stworzeniem Izby Pamięci, wprowadzeniem do raciborskich szkół lekcji poglądowych o wybitnych Raciborzanach. Zadbaniem, aby tymi postaciami nazwano ulice czy skwery w Raciborzu, oraz opracowanie innych form upamiętnienia w formie wydawniczej itp.
Aby ten cel zrealizowano proszę po opracowaniu form upamiętnienia zabezpieczenie środków, które będą potrzebne na zrealizowanie tych celów.

Ryszard Frączek, radny Rady Miasta Raciborza

CZYTAJ:
Rada Miasta Racibórz - radni mają głos - serwis specjalny

Ks. Gzik Franciszek (1914 – 1951) – urodził się w Potoku. Po wybuchu II wojny światowej, w wyniku działań wojennych i rozproszenia Seminarium Duchownego, przebywał w rejonie rodzinnej miejscowości. Współpracował tam z Narodowymi Siłami Zbrojnymi. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1943 r., w Nowym Sączu. Jednocześnie został skierowany, jako wikariusz, do parafii Dzierzkowice, od 1944 roku był wikariuszem, a następnie prefektem w parafii Urzędów. W latach 1946 – 1948, przebywał w parafii Tarnogóra. Przebywał następnie w parafiach Komarów i Mircze, gdzie został aresztowany w 1949 roku. Został osadzony w więzieniu, w Hrubieszowie. Po pewnym czasie wywieziony został do Lublina, następnie do Raciborza. Swoją niezłomną postawą, torturowany ks. Franciszek Gzik z diecezji opolskiej, przypłacali życiem.
Torturowany umiera 14 czerwca 1951 w raciborskim więzieniu. Ks. Franciszka Gzik - ofiara terroru stalinowskiego pochowany na cmentarzu Jeruzalem. W 1996 roku pośmiertnie odznaczony przez Prezydenta RP Lecha Wałęsę Krzyżem Narodowego Czynu Zbrojnego.