O morsowaniu rozmawiamy z Olgą Pasamonik, ilustratorką i graficzką

O morsowaniu rozmawiamy z Olgą Pasamonik

Od jak dawna pani morsuje?

Zaczęłam morsować w lutym tego roku, w listopadzie rozpoczęłam swój drugi sezon. To zaraźliwa pasja.

Co spowodowało, że zaczęła pani morsować?

Pozazdrościłam znajomym, którzy to robili już wcześniej, przy okazji uświadomiłam sobie, że nie jest to tylko pozytywne wariactwo ale także bardzo dobra metoda, żeby się zahartować oraz źródło endorfin (tzw. hormonów szczęścia) i trening silnej woli.

To gdzie pani morsuje?

Należę do grupy "Morsy z Chechła rodem", moi znajomi również. Morsujemy w Chechle koło Tarnowskich Gór, choć nie mam zbyt blisko to co tydzień tam dojeżdżam, mimo tego że w okolicy są inne jeziora.

Czy żeby zacząć kąpiel w lodowatej wodzie, trzeba się jakoś specjalnie przygotować?

Do tego nie trzeba się specjalnie przygotowywać, ale należy mieć na uwadze że każdy wchodzi do wody na własne ryzyko. Morsami nie mogą zostać osoby m.in. chore na nadciśnienie, z chorobami serca, a także takie osoby, które były kiedyś chore na boreliozę. Wiele osób ma obawy, że może nabawić się zapalenia płuc, ale jeśli stosuje się kilka prostych podstawowych zasad to z takiej kąpieli wychodzi się zdrowym jak ...mors. Ważne by przed wejściem do wody zrobić rozgrzewkę, potem szybciutko się rozbieramy (dla komfortu stroje kąpielowe mamy już pod ubraniem) i wchodzimy do wody w butach, ciepłych rękawiczkach i w czapce. Dla początkujących 3 minuty to maksimum. Jeden mors z naszej drużyny wytrzymał rekordowe 31 minut, ale nie wiem czy to jeszcze jest takie zdrowe. Chciałabym też zapewnić, że takie zimowe kąpiele nie są takie straszne na jakie wyglądają. Samo zanurzenie się bywa trudne, ale wystarczy odrobina silnej woli i później jest na swój sposób przyjemnie.

Dlaczego tak ważne jest by pamiętać o czapce, rękawiczkach i butach?

Przez głowę ucieka najwięcej ciepła. Buty i rękawiczki chronią nas przed odmrożeniami palców.